Geçen hafta nüfus müdürlüğünde işim vardı.Randevu almadan resmi daireye gitme
gafletinde bulundum.
Nüfus müdürlüğü girişi demir bariyerlerle ayrılmış ve bariyerlerin üstüne yapıştırılmış giriş buradan yazıları bulunmakta idi.Bende yapılan yazılı yönlendirmeleri takip ederek bariyerlerle ayrılan giriş bölümünü geçerek resmi dairenin kapısına ulaştım.
Kapıda iki görevli niçin geldiğimi ve randevum olup olmadığını sordu.
Randevum yok cevabını verdikten sonra ,hes kodumun olup olmadığı soruldu. Hes kodum yok der demez hazırlanmış bir kağıt elime tutuşturuldu.
Kağıtda Hes kodu alma yöntemleri yazıyordu.
Üç seçenek sunulmuştu ,tercihimi Sms ile yapılan başvurudan yana kullandım.
Hes yaz boşluk, tc kimlik boşluk ,nüfus kağıdının son 4 rakamı boşluk ,365 yaz ve 2023 numarayı yaz ve gönder.
Yazılanları takip ediyorum ve hes kodu alamıyorum bir türlü.Gelen cevap gönderiminiz mesaj formatına uygun değil.Allahım çok sıkıldım diye düşünürken, yanıma
bir çocuk yaklaştı, yardım edeyim mi diye sordu.Bir yandan çekindim, diğer yandan o yardımı aldım..Yanıma gelen çocuk ,sonuna 365 yazmayın dedi.Diğer kişilere de yardım ettim, onu yazmaz iseniz oluyor.
Gerçekten dediği gibi oldu, 365 yazmadığım zaman cevap hızla geldi.
Şükür diyerek zor da olsa artık nüfus dairesine girebildim.
Sıra üst kata çıkarak sıramatikten numara almaya gelmişti.
TC kimliğimi yazarak numara almaya çalışıyorum alamıyorum bir türlü.İlerliyorum hangi işlem için gelmiştiniz sorusu ve kendi işlemimi orada bulamıyorum ve işaretleyemiyorum.
Gidip birine sormaya karar verdim.Odalardan birinin kapısına gittim dışardan seslendim, durumumu anlattım.Dışardan seslendim, çünkü içeriye girilemiyor.Kapı girişi bantlanmış ,girilmesin diye.
Çalışanlar önce randevuyu google üzerinden (randevu.nvi.gov.tr ) den kesinleştirmem ,sonra sıra numarası almam gerektiğini söyledi.
Neyseki yardım için bir görevli gönderdiler yanıma ,onun desteği ile randevuyu alabildim.Yalnız tabiki işim bitmemişti.Tekrar sıramatiğe giderek sıra numarası aldım.Kendimi engelli bir koşu yapıyormuş gibi hissettiğimi itiraf etmeliyim.
Aldığım sıra numarası elimde bekledim ve işlemimi yaptırdım ,bitti zannederek sevine sevine daireden ayrıldım.Nüfus dairesinden aldığım kağıdı, aile whats up grubumuza attım.Durum şuydu aldığım kağıda birde apostil şerhi mührü vurdurmam gerekiyormuş ve ben vurdurmamışım..Nüfus idaresindeki görevli beni uyarmamıştı.Tekrar nüfus dairesine geri gittim, bu sefer apostil şerhi bölümüne..Bu arada sırada bekleyen 2 kişiden biriydim.Sıramın gelmesi beklediğimden uzun sürdü.Bu arada içeride çalışan bayanların muhabbetlerini dinledim.Sonrasında hepsi sırayla ellerindeki çay bardakları ile dışarı çıktılar.Bu arada sıra bana gelince içerdeki bey işlemi yaptı.Bu sefer müdür'den imza alınması gerekiyormuş.
Müdür hanım, kaymakamın yanındaymış.Kaymakam odasının kapısında bekledim.
Kaymakamın sekreterinin elinde bir ayna, maske üzerinden göz ve kaşlarına bakıyor ve onları düzenliyordu.İşi olmadığı oldukça belliydi.
Bir süre bekledikten sonra müdür hanım çıktı imzayı attı ,sonra damga için başka bir odaya geçtim orada da kaşe bastırdım.
Çok traji komik bir zaman diliymiydi.
Devlet daireleri her şeyi dijitalden yaptırıyorlardı ama, hala odadan odaya damga ve imza için geziyorduk....
Diğer yandan hali hazırda x kuşağı olan benim yardıma ihtiyacım varken ,bizden önceki kuşaklar bu işlemleri nasıl yapacaklardı?
Düpedüz yok sayılıyorlardı.
Ayrıca çalışanlarda lütfen çalışıyormuş gibi bir tavır ve bir eda vardı.
Belkide 2 sene içerisinde tüm sektörlerde çalışan sayısı yarı yarıya azalacaktı ,bu görünen bir gerçekti.
Bunun farkındalığına ulaşılmamış grubun varlığı oldukça dikkat çekiciydi doğrusu.
Sonuç ;devlet daireleri dijitalleşmişti....
Comments