Nasıl Sosyalleşeceğiz?

2020 yılında Korana virüs ile beraber yeni bir iş ve yaşam şekli hayatımıza geldi oturdu.

Hepimiz evden çalışmaya artık iyice alıştık.Geriye baktığımızda bir çoğumuz için bu kadar koşuşturma yoğunluk ve trafiğe gerek yokmuş gibi de geliyor.Evde hem konfor alanımızdan çıkmıyoruz ,hemde işimizi yapabiliyoruz ve üstelik kazanç da evde oturduğumuz yerden geliyor öyle değil mi? Evet tüm bunlar güzel yanları.

Ya sosyalleşme ? Nasıl sosyalleşeceğiz? Gençler arkadaşlıklarını nasıl sürdürecek?

Yada yeni arkadaşlıklar nasıl yaratılacak.Gerçek kültürel etkileşim nasıl oluşacak?

Anlaşılan o ki bundan sonraki dönemlerde çoçuklar okula ,haftada 2 yada 3 gün gidecek.Diğer günler evden eğitime devam edilecek.Çocuklar bu sisteme bizden daha hızlı adapte olacak gibi dursalarda arkadaş edinmeleri ve bunları sürdürmeleri hiç de kolay değil ,bu durumda.Arkadaşımın bu sene liseye başlayan oğlu ile geçen hafta karşılaştık, okul nasıl gidiyor? diye sordum.Dersler iyi de hiç arkadaşım olmuyor diye yakındı.Derslerde birbirinizle tanışmıyor musunuz diye sorduğumda kimse kamerasını açmıyor ki diye yakındı.Sadece dersi dinliyoruz o kadar.İşte bu da başka bir boyutu.

Kurumsal firmalardaki eğitimler de tamamen online'a döndü.Eskiden Van'dan, Antalya'dan, Konya'dan ,Artvin'den yurdun her yerinden gelen insanlar İstanbul'da eğitim alıyorlardı.Bu geliş gidişler firmaya yüksek maliyetler geitiriyordu, gelenler içinde zaman kaybı ve yorgunluk.Diğer yandan ise yurdun dört bir yanından gelen insanlar ,kendi çalışma şekillerini yaşadıkları anıları ve yaşamlarını paylaşıyor.lardı. Farklı konularda birbirinden fikir ediniyorlardı.Gerçekte insanlar birbirini tanıyor birlik ve bütünlük sinerjisi doğuyordu.Ayrıca birbirinden bilgi, görgü, kültür alıyorlar, farklı bakış açılarını görüyorlardı.Artık kişiler doğduğu aile ve evden dışarı çıkmadan hemen hemen her tür faaliyetini gerçekleştirdiği için farklı bir yaşam tarzı, düşünüş şekli gelenek, görenek gibi kültürel etkileşime sahip olamayacaklar.Doğduğu evde ne gördü ise onunla kalacak.Tabiki google arama motorundan istediği konuyla ilgili bilgiyi alabilir.Yalnız pratik hayatta yaşanılanı anlaması özümsemesi ancak yakın temasla sosyalleşerek olmaz mı ?

Artık o yok...

Biraz da iş hayatını konuşalım.Bu sene ilk kez staj yapan, iş hayatına yeni atılan öğrencilerimiz ,mezunlarımız online kariyerlerine başladılar.Online ile birlikte dikey hiyerarşi de ,yatay hiyerarşiye hızla dönüşüm yapmaya başladı.Aslında son birkaç yılın en gözde konularından olan çevik liderlik ,çevik iş yapış şekilleri ,esnek ekipler ,esnek üretim bantları konuşulurken 2020 yılı ,bunun gerçeğini test etmeye başladı.Şuanda yeni mezun ve işbaşı yapmış kişinin online çalışma sırasında yönetim kademelerinin çok üstünde olan kişilerler aynı karede yer alması kolay. Diğer yandan çalıştığı kişilerle duygusal bağ geliştirmesi ve sosyalleşmesi hiç de kolay değil.Sistem sadece işi yapmayı teşvik ediyor.

İş bittikten sonra herkes hızla ayrılıyor.Dostluklar, diyaloglar paylaşımlar gitgide azalıyor.

Kendi hayatıma baktığımda son bir senedir arkadaşlarımla hemen hemen hiç bir araya gelmediğimi fark ediyorum.En çok gördüğüm kişiler sitemizdeki komşularımız.Çoğunlukla onlarla temasımız sabah yürüyüşlerim sırasında günaydın sözleri ,ayak üstü kısa muhabbetten ibaret.Bu küçük temaslar bile beni oldukça mutlu ediyor. iyi ki bir sitede oturuyorum diye şükran duyuyorum içimden.

Ağırlıklı evdeyiz ve home ofis çalışmaya alıştık.Soyadımız gibi "Gezer" bir aile olan biz bile alıştıysak, herkes alışır demekten kendimi alamıyorum..Sosyalleşmelerimiz telefon görüşmelerine kaldı.Kafeler açılsa bile kimse biryere gidip bir şeyler yapalım demiyor, herkes korkuyor.

Sonuç, insan yaşantısında sosyo kültürel etkiler oldukça azalacak gibi duruyor.Kişiler yaşadığı eve ve ailenin arasına sıkışacak. sıkıştı.Ya da kendi evinde yalnız oturacak..Karşılıklı sohbetler kahkahalar yemeler içmelerin yerini, Whatsup yazışmalarını instagram beğenilerini sosyalleşme zannedecek.Konuşmanın yerini yazışmalar aldı fark ettiniz mi? Duygularımızı düzgün cümlelerle ifade edebilecek şekilde konuşmayı unutacağız nerede ise.

Ciddi bir yalnızlık ve onun yarattığı baskı gelecek döneme damgasını vuracak.

Belki de bu duruma öyle alışacağız ki evlilik yada uzun soluklu ilişkiler yerine ihtiyaç halinde oluşan dürtüsel birliktelikler olacak...

Ya siz ,siz ne düşünüyorsunuz ?