Korana virüs öncesi çılgın bir koşuşturma içindeydi dünya.
İşte; bitmeyen toplantılar, hedefler , iş seyahatler ve yemekleri...
Bir sürü müşteri ziyaretleri, binlerce kilometre yol, zamanımızın büyük bir bölümünü alıyordu.
Diğer yandan verimli geçmeyen zamanlardan sonra gereksiz yapılan mesailer ve vardiyaları da unutmamak gerek.
Ya sabah 6'da okula gitmek için evden çıkan çocuklar ve öğretmenler.
Satış mağazalarında, güzellik merkezlerinde nerdeyse (sabah 9.00 akşam 21.00)
saatleri arası çalışmalar.

Yukarıda söylediğim örnekleri çoğaltmam çok mümkün..
Şimdi korona virüs sonrası ,bir çok işin uzaktan yürütülebileceğine de
hayretle tanık olduk değil mi?
İş hayatımız yeniden şekillenirken hem kendimize hemde ailemize daha fazla zaman ayırabileceğimizi fark ediyoruz.
Tüm bunları düşünürken kendi koşuşturmalarım ile ilgili bir anım aklıma geldi.
Kızım 7 yaşına geldiğinde banka şube müdürü olarak atanmıştım.Görev yaptığım şube ise evimden oldukça uzaktaydı.Sabah erkenden evden çıkıp ,eve akşam 20.00 civarında dönüyordum.Kızım ise beni yeterince göremediği için çok huysuzlanıyordu.
Bende ona işimi ve kendimi açıklarken ,onun geleceği için çalıştığımı söylüyordum.
Kızım ise işim ve kendisi arasında kıyaslama yapıyor ve bana şu soruyu soruyordu.
İşini mi çok seviyorsun beni mi ?
Benim cevabım , seni çok seviyorum anneciğim oluyordu.Yalnız bu cevap kızıma yeterli gelmiyordu. Çünkü onunla yeterli vakit geçiremiyordum.
O sıralar işim , ailem ve çocuğum arasına sıkıştığım dönemde bir psikoloğa gittim..
Kızımın sorduğu sorulara nasıl cevap verebilirim diye psikologdan mentorluk aldım.
Biraz önceki soruyu psikoloğuma sorarak nasıl cevaplamam gerektiğini öğrendim.
Psikoloğum, kariyer yapmak istiyorum(işimde başarılı olmak istiyorum) ,seni ise çok seviyorum diye cevap verebilirsin demişti bana.
Bu noktada çocuk ikisinin farklı konular olduğunu anlar, işininde senin için önemli olduğunu fark eder.
Bu sayede kızına , senin için çalışıyorum dememiş olursun, demeyi de ihmal etmedi.
Bende açıklamalı bir şekilde konuştum onunla.O günden sonra kızım, ikisini de aynı yere yani sevgi penceresine oturtmayı bıraktı.
Tekrar konumuza dönersek, korona virüs salgınının , bize bazı faydaları da olmadı değil.Özellikle evden çalışılabilecek meslekler için farkındalığımız arttı.Hem işverenlerde hemde çalışanlarda aynı algı gelişti.Bu sayede ailemizle ve çocuklarımızla daha fazla birlikte olma fırsatını yakalamış olduk.Korona günleri sonrasında da bu devam edecek gibi duruyor.Diğer yandan , kendimize daha fazla vakit ayırabilme ve geliştirebilme
şansına da rahatlıkla sahip olacağız.
İlave olarak ,bu kadar koşuşturmanın gereksiz olduğunu fark ettik .
Çalışmak ile kendimizi harap etmenin farkını kavradık.
Birtakım işleri daha sakin yapmayı yeniden öğreniyoruz.
Sürekli bir yerlere gitme ,yemek yeme ve oradan da resim yayınlama telaşımızı bıraktık.
Şimdi birkaç ay öncesine bakarken, bunu sadece bizler ve çocuklarımızın değil, annelerimizin bile yapıyor olması gülümsememe sebep oldu.
Evet gelelim evrenin bize söylediklerine ...
Ne diyor olabilir ?
Yavaşla.
Sakinleş.
Egoyu bırak...
Gösterişi bırak.
Özüne dön.
Doğayı koru.
Sosyal mesafe önemli
Temizlik çok önemli.
....... ..................... daha bir çok farkındalık bıraktı bize Korana virüs.
Comments