Dünya frene bastı, insanlarda.
Yavaşladık, sakinledik ve kendimize geldik.
Aslında yavaşlamaya ,dinlenmeye ne çok ihtiyacımız varmış da farkında
değilmişiz değil mi ?
Çok uzun yıllar varki, ruh göçüne (reankarnasyon) inanıyorum.
Öldükten sonra geçmiş yaşamımızı bir film gibi tekrar seyredeceğimizi hayal ediyorum.Tabi bu seyir başkasının filmini seyretmekten biraz farklı, çünkü baş rol oyuncusu biziz.Üstelik başta kendimize olmak üzere ,kimseye rol yapamıyoruz.
Tüm duygu, düşünce ve eylemlerimizi görebiliyor ve en karanlık yanlarımızı ise tüm çıplaklığı ile fark edebiliyoruz seyrederken.
Haydi gelin hayal edelim, böyle bir durumda kalırsak nasıl bir yaşam planı oluştururuz. Yeni yaşam planımız eskisinin aynısı mı olur yoksa farklı mı?
Ben hayal etmeye başladım bile.Yeni yaşamımı ise bir öncekinden farklı hale getirmeye karar verdim.
Şimdi hayali bırakalım mevcut yaşamımıza geri dönelim mi diyorsunuz.
Tamam öyle yapalım..
Yalnız biraz önce yukarıda size anlattığım senaryodaki gibi bir dönem geçirme şansına sahip olmadık mı aslında.
Korona Virüs sonrası yaşanan bu 2-2,5 iki aylık karantina süresi , bize aynı bu anlattığım gibi bir zaman yaratmadı mı?
Kendimizi, yaşamamımızı tekrar gözden geçirme,
bizim için neyin önemli olduğunu fark etme ,
hatta bundan sonra ki zamanlarda yeni bakış açısı hatta yaşam planı oluşturma farkındalığı.
Kısacası bize ,gerçekte ne yapmak istediğimizi fark ettirmedi mi?
Tüm yaşamımızı gözden geçirme fırsatı değil miydi yaşadığımız bu dönem?
Bizim için en çok neyin gerçekten önemli olduğunu fark etmedik mi?
Yaşarken hiç fark etmediğimiz ve kaybedince çok farkında olduğumuz güzellikler.
Haydi gözden geçirelim birlikte.
Nefes almak....
Güneşi görmek...
Açık havada olmak.
Özgürce dolaşmak.
Seyahat etmek.
Ailemiz.
Dostlarımız.
Güzel sohbetler, kahkahalar sarılmalar..
Mutlu ve güzel günlerde yenilen ve içilen yiyecekler ve içkiler ..tabiki dostlarla ve aileyle.
İşimiz..Başarma hissini getiren ve aynı zamanda kazanç elde etmemizi sağlayan işimiz...
Her şeyi söyledim yalnız hayatımızda önemi olan "para" kelimesini söylemedim değil mi ?
İyi söylüyorsun da para olmaz ise bunları nasıl yapacağız diye düşünüyor olabilirsiniz.
Yada benim hiç parasal kaygım olmadığı yargısına varabilirsiniz.
İkisi de değil.
Para gerçek bir değer değil çünkü.Para ile satın alacaklarımız ve yapacaklarımız
bizim değerimiz.
Yukarıda sıraladıklarıma bakıldığında benim değerlerimden bazıları ortaya çıkmış bile.
Bunlar neler mi diyorsunuz?
Özgürlük, aile, dostluk, başarı ,seyahat ,zenginlik gibi ana değerlerimi sıralamış oldum.
Şimdi ne olacak ?
Değerlerimiz ile uyumlu seçimler yaparak kuracağız yeni hayatımızı.
Home ofis çalışmak belki bir çok kişiyi rahatlatacak.
Zaman kayıplarını önleyecek ,aile yaşantımızı düzenleyecek.Böylece kendimize zaman kalacak.Belkide uzaktan eğitim sayesinde okula gitmeden istediğimiz bir alanda eğitim alarak iş değiştirebileceğiz.
Çalışma saatlerimizin yarattığı esneklik ile birkaç sevdiğimiz işi aynı anda yapabileceğiz.
Doğayla baş başa olmanın önemini anlayıp, onunla iç içe yaşayacağımız yerlere göç edeceğiz.İşimizi bile belkide bu şekilde kurguluyacağız.
Tüm bunları yapabilmek gerçekte ne istediğimizi bilmemize bağlı değil mi?
Siz bu dönemde hiç düşündünüz mü gerçekte ne istiyorsunuz?
Σχόλια